wtorek, 21 lutego 2012

Princessas-Eklektyczne wnętrze


Chce zaprosić wszystkich na małą podróż po świecie Księżniczek. Wnętrza do których zaglądniemy przepełnione są tajemnicą, niektóre bardzo intymne, zmysłowe, czarowne. 
Eklektyczny styl w którym dominują szlachetne tkaniny, koronki, antyki z okresu ludwikowskiego z przepiękną markieterią, czy intarsją. Gobeliny, tapiserie, fotele typu Berger, lustra w złoconych ramach-.perełki architektury drobiazgów.





Najpierw był dworski, koturnowy Barok Ludwika XIV 1642–1715.
 Wspaniale rozwija się rzemiosło produkujące przemioty luksusowe na potrzeby dworu i dworskiego ceremoniału, m.in. karety koronacyjne. Powstają duże, królewskie manufaktury gobelinów  i luster.
 Do perfekcji doprowadzona zostaje sztuka zdobienia mebli, a artyści-stolarze nazywani ebenistami otrzymują od Ludwika XIV przywilej cechowy.
 Ebeniści są jeszcze rzemieślnikami własnoręcznie wykonującymi meble według własnych projektów, chociaż zreorganizowane z inicjatywy J. B. Colberta królewskie Akademie przygotowują wzorniki form i motywów zdobniczych. Wybitnymi rzemieślnikami są ebenista André-Charles Boulle, projektant ornamentów Jean Bérain i zegarmistrz Jacques Thuret.











Po kilkuletniej regencji Filipa Orleańskiego 1715-23 
nadeszło frywolne, zmysłowe Rokoko Ludwika XV 1723-74.
 Odejście od sztywnego dworskiego ceremoniału, pojawienie się bogatego mieszczaństwa stającego się mecenasem sztuki, ucieczka w kameralno-sentymentalny świat życia salonowego stworzyły nowe potrzeby i nowe typy mebli. Pojawiają się sekretarzyki, stoliki karciane, kinkiety, żyrandole, parawany, a przede wszystkim sofy i szezlongi. Meble stają się lżejsze i smuklejsze, główny motyw dekoracyjny do muszla. Moda na chińszczyznę spopularyzowała wyroby z laki.
 O ile Ludwik XIV był osobiście zaangażowany w rozwój sztuki użytkowej, na dworze Ludwika XV mecenasem sztuki i życia intelektualnego była królewska metresa, markiza de Pompadour, opiekunka uczonych, fundatorka manufaktury porcelany w Sevres.










 

Oświeceniowy racjonalizm mieszczańskiej ideologii z jednej strony, z drugiej zaś budzące zainteresowanie starożytnością wykopaliska w Pompejach i Herclanum,
 sprzyjały wykształcaniu się nowego stylu, którego cechami było uproszczenie bryły, geometryzacja formy i ograniczenie ornamentyki. To Klasycyzm Ludwika XVI 1774–91.
 Miejsce rokokowej muszli (rocaille) zajmują ornamenty roślinne, kosze kwitów, pełne owoców gałęzie, girlandy, festony i wstęgi. 
Pojawiają się  medaliony oraz atrybuty sztuk i nauk.
 Formę upraszcza się i geometryzuje, nogi mebli o okrągłym przekroju prostują.
 Popularne stają się wygodne, tapicerowane meble salonowe, fotele oraz proste krzesło z kanelowanymi nogami.

 










2 komentarze:

  1. Tym postem zaskarbiłaś sobie moje serce.Świetny wpis, właśnie takiej inspiracji szukałam.Zdjęcia i te wnętrza to kwintesencja piękna które do mnie przemawia w 100%, a tym samym odkryłam twojego bloga, pełnego wspaniałych zdjęć i wpisów.Pozdrawiam i pozwól że będę tu stałym bywalcem:)

    OdpowiedzUsuń

Popularne posty